voor Jerome,
​
Het kan snel gaan in het leven. Deze zomer liet je je eens checken omdat je de laatste tijd toch wel snel moe was. En dan krijg je dat nieuws. De verschrikkelijke 'K' had je te pakken. En er waren al uitzaaiingen... Weinig tot niets meer aan te doen. Je prognose werd uitgedrukt in maanden.
Nu heb je je kansloze strijd verloren. Wij staan weer allemaal even stil bij de vergankelijkheid van het leven.
​
Leef, alsof het je laatste dag is"
"Leef, alsof de morgen niet bestaat"
"Leef, alsof het nooit echt af is"
"Leef, pak alles wat je kan"
​
Jerome, weet dat we zondag voor jou nog eens 1 van de vele ritten die jij elk jaar voor de TT van onze club in elkaar stak gaan rijden.
​
Het ga je goed...
Marc,
​
De klok stond op 16 februari stil voor ons.
Niemand kon het geloven...
'Dat kan toch niet waar zijn ' was het enige dat in ons opkwam toen we het vernamen. Ongeloof...
Een dag later kunnen we het waarom wel zien al blijft het ontzettend moeilijk om het te aanvaarden. Het drama dat je afgelopen jaar trof was zwaar om dragen. Toch ging je door en leek je het een plaats te hebben kunnen geven.
Helaas zijn we door Corona de laatste maanden allemaal in een sociaal isolement geraakt. Contacten buiten je gezin zijn onmogelijk en daar zat je dan... alleen...voor wie... waarom...donkere gedachten namen het finaal over...
​
Godverdomme Marc, maat, vriend, sfeerbeest, wat gaan we je missen. Het gaat stil zijn voortaan op onze tochten. Geen grappen meer over je ingekorte stuurtje, geen steken heen en weer en geen leutige zondagen meer met veel te veel Sangria (voor jou dan toch).
​
Marc, het was meer dan tof om je te hebben gekend en in onze club te hebben. Je mag er op rekenen dat we je nooit zullen vergeten !
​
De Free-Bikers...
